Het 1ste Groningse kippenverhaal.

Tweede Groningse kippenverhaal (2018)

De kippen zijn rustig in onze tuin aan het eten, ja foerageren! Door de tuin struinend op zoek naar lekkers, wormen prikken? Het groen opzij schuivend een uurtje of twee uit het hok vrij door de tuin lopen. Dan na een uurtje of twee drie gaan ze weer in het hok. Ten minste dat is meestal zo, wat zijn ze leuk!

Onze honden en de kat Fwinses mogen nog een beetje wennen aan deze loslopende dieren (ze zijn best flink!).  Voordat er regen komt….. mogen ze even het hok uit! je snapt ’t! De stoep is dan weer schoon te vegen zo na de regen! Zo hebben wij het ook gezellig, met de kippen en de vers gelegde eitjes.

Na ’n jaar of zo; zijn de honden en ook de kat heerlijk samen in de tuin met de kippen, ze laten elkaar bij benadering helemaal met rust ( een enkele uitdaging nagelaten). De honden Fwestor en Ferra vinden toch soms ergens een lekker eitje in de tuin en zijn daar helemaal content mee! De kippen hebben natuurlijk flinke vleugels, de buurman van twee huizen verderop belt aan, is deze kip van u? Oh, ja zeker! Bedankt buurman. Dus even kort overlegd met de kippenboer, de vliegpennen zijn nog zeker aanwezig, kippen hebben hele goede vleugels. De tuin uit vliegen is echter niet de bedoeling uiteraard.  Een paar telefoontjes verder en we weten hoe de vleugels veilig kunnen worden geknipt, dit gaat best makkelijk, goed opletten uiteraard dat je goed knipt want het is best wat voor de kip! Nu kunnen ze niet meer over de schutting vliegen, maar nog best enkele meters overbruggen!

Inmiddels zijn we een paar maanden verder, het is zomerachtig weer en de kippen lopen buiten te foerageren. Het zal rond een uur of half 5 geweest zijn, ik sta toevallig net te kijken naar de kippen. Dan gebeurt het, vanuit mijn ooghoek zie ik een donkere gestalte uit de lucht vallen! Oh, jeetje hij zal toch geen kip hebben! Ik ren meteen (op sokken) naar buiten de buizerd schrikt en vliegt weer op, bij het opvliegen zie ik een kip zich onder een stuk beschutting wurmen, dat scheelde niets. Maar dan valt het op, waar zijn de andere kippen eigenlijk? Een kip is zelf het hok in gegaan, maar de andere twee? Ik trek mijn schoenen aan en ga toch even buiten de tuin zoeken…. na een half uur zoeken, geen kip te zien! Hmm, toch nog even in de tuin kijken. Inmiddels zit er nog een kip in het hok. Heeft de buizerd er dan toch een gepakt? Nee, gelukkig niet, wat blijkt de kip is onder de bbq gekropen er zit een mooi zeil omheen en daar is ze mooi onderlangs gegaan en heeft zitting genomen in het middenstuk, gelukkig allemaal terecht! De schade? Enkele veren en een paar scheef zittende pennen! Het valt mee gelukkig, voortaan de hond er maar bij laten, dan zal de buizerd niet langs durven komen toch?!

Het laatste Groningse kippenverhaal

De kippen leggen niet meer zo goed. Ze zijn nog gezond, ze gaan terug naar de boer, dat hebben wij gevraagd en dat is goed.

Ieder zo zijn eigen gezelligheid, wij willen graag een nest DP’s, daarom dan de keuze nu geen kippen te hebben in onze tuin. In dozen brengen wij first second en third terug. In 2017 mochten wij de aanhanger van de boer lenen, zo fijn nu geven wij de kipjes aan de mevrouw die bij de boer helpt het huis schoon te houden en die ze heel graag wel wil hebben en daar kunnen ze rondlopen in de kippen ren.

Schoonmaken van het hok is n klein kunstje, beetje zon erin beetje groene zeep! Ja groene zeep, wondermiddeltje! Het hok staat nu drie jaar later in de tuin te stralen tussen de inmiddels prachtige waardevolle brandnetelplanten. De brandnetels zijn CO2 waardig, ze zijn gezond voor de innerlijke mens, we maken er thee van! Ook onze bramen staan er zo goed bij. Alleen de buurman is er niet zo blij mee die weet er wel raad mee. Er bestaat zo iets van overhangende takken die mogen niet bij de buren komen, heel logisch! Helaas worden de bramen ook zo doorgeknipt dat de hele grote hout delen ook doorgeknipt worden, ik denk dat hij dan in overtreding is!

We hebben genoeg bramen en daar maken wij heerlijke sap van, zo mooi maar het zijn overwoekeraars als je ze niet op tijd afsnoeit, dus snoei ik ze op tijd.

Inmiddels genieten wij van eitjes die we bij de boer kopen, ja elke leeftijd vraagt weer op nieuw nadenken wat je nog kan! Geen kippetjes meer, de eitjes zijn overheerlijk.

Verhaal van vroeger…. over eieren……….

Oom Bert, kwam vroeger bij ons thuis, altijd n vieux drinken……hij at meer dan vier eieren per dag, ja per dag!

Hij nam er s’morgens twee en bij het avond eten nog twee of drie met twee vieux drankjes erbij voor de nodige tegenhanger. Hij is 93 jaar geworden, dus ja eieren zijn wel gezond.

Hoe bijzonder kippen zijn dat heb ik gemerkt ze zijn ook lief maar hebben ook rangorde, zijn graag bij elkaar, wij hebben van ze genoten hoor! Het nestje van Ferra is ook n feit, wat bijzonder was dat… wat mooi, het moederschap van dieren, ook dit behoort tot de eureka’s van dit leven.

Hoe dier en mens onderdeel zijn van een wonderlijke wereld!